27 Kasım 2017 Pazartesi

Fide II

İpek saçlı, al yanaklı, ay dudaklı,
Yepyeni tazecik bir Cumhuriyetmiş gibi,
Kıvranıyor, dört dönüyor tohum
Bundandır toprağın bütün sancısı

Ekimin 28 inde bir sabah körü,
Yoksul bir tren geçer gibi bozkırdan
Demiryolu işçisinin yoksulluğundan daha beter sancıyla
Bozkır çiçeği açar gibi,
Vurur gibi çekici örse bir demirci ustası
Ve kırar gibi zincirlerini bir millet
Kırdı kabuklarını tohum sancılar içinde

Belirginleşiyor şimdi
Eminönü’nde bir hamalın yürüyüşü gibi ağır 
Minik elleri ayakları yol yol
Buğday tarlasında başaklar gibi  büyüyor saçları
Kara tahta önünde
Kömür sobası ardında kara önlüklü bir çocuğun  gözleri gibi gözleri
Işıl Işıl yusyuvarlak…
Ve besleniyor ilimden bilimden vicdandan
Kadından ve topraktan
Memleket uğruna yitenleri yeniden toplar gibi
Kanlanıyor damarları

Filizleniyor elleri kolları bacakları
Her çatlağında toprağın
Boy veriyor, verecek
Ana rahminde duvarları zorlarcasına
Gerim gerim gerinerek

İpek saçlı al yanaklı
Yepyeni tazecik bir Cumhuriyetmiş gibi
Büyüyor


Daha da büyüyecek… 

(Kızım Doğa Simya'ya Üçleme)

27112017




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

O Zaman

Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...