arşa dokunuyorum sana dokunduğumda
asırlardır kapalı tuttuğum tapınak kapıları aralanıyor
tam ortasında gül rengi bulutlarımın
denizlere kafa tutmak geliyor içimden
kanatlarımı usulca koynuna bırakmak
herkes sana sığınacakmış gibi duruyor
çekiniyorum
menekşe tarlalarında büyütüyorum
hüzünbaz kokusunu saçlarının
tanrıya dokunuyorum sana dokunduğumda
ibadetler anlamını yitiriyor
bir bir ölüyor tanrılar tanrıçalar
yalnızca sen kalıyorsun metruk sunağımda
ölümsüzleşiyor nefesindeki büyü
bir ütopyaya aşık olmak geliyor içimden
gözlerimi gözlerinde yakmak
dünya avuçlarında ıtrileniyor
ben utanıyorum …
24122007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hoşçakalınız
Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...
-
Bağırıyorsunuz çılgınca Herkes sizi dinlesin Size baksın diye Oysa en sert kışlar bende oldu En çok beni terk etti kuşlar Sokaklarda, yoll...
-
Gittikçe köşeye sıkışıyor insancık Herkesin elinde iki ihtimalli zar Herkesin omzunda bir başkasının verdiği hüküm Kötüye kötülüğün kötü old...
-
Gördün mü bak Yıkıldı işte bu sırça köşk Akıyor çıkmaz bir sokakta kıpkızıl kan Süzülerek ağır ağır kırık taşların arasından Boğuluyor kan ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder