arşa dokunuyorum sana dokunduğumda
asırlardır kapalı tuttuğum tapınak kapıları aralanıyor
tam ortasında gül rengi bulutlarımın
denizlere kafa tutmak geliyor içimden
kanatlarımı usulca koynuna bırakmak
herkes sana sığınacakmış gibi duruyor
çekiniyorum
menekşe tarlalarında büyütüyorum
hüzünbaz kokusunu saçlarının
tanrıya dokunuyorum sana dokunduğumda
ibadetler anlamını yitiriyor
bir bir ölüyor tanrılar tanrıçalar
yalnızca sen kalıyorsun metruk sunağımda
ölümsüzleşiyor nefesindeki büyü
bir ütopyaya aşık olmak geliyor içimden
gözlerimi gözlerinde yakmak
dünya avuçlarında ıtrileniyor
ben utanıyorum …
24122007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
O Zaman
Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...
-
Kötü olanın Beni artık sevmediğini düşünmek sanıyordum Daha kötüsü Hiç sevmediğini düşünmekmiş En kötüsü ise Sevmediğini bilmek Mevsim mevs...
-
Özlem nedir? Nedir bahar? Begonvillerin önünde iki çocuk. Birinde çirkin bir gülüş, birinde nazlı bir duruş, Görsen gülüşlerinde güneşler ...
-
Gümüşsuyu'nun üstü meydan Solumda Alman konsolosluğu Adı konmamış ihanetlerin yılgın ağırlığı Sırtımda keskin bir gürz Takip ediyor gö...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder