Boğazımda düğümleniyor suskunluğun,
Boğazında düğümleniyor acım.
Ellerimden kayıp gidiyor menekşe,
Ellerinden kayıp gidiyor geçmiş,
Kendi viran limanına sığınıyor kadın,
Kendi harabe mahpusuna düşüyor adam,
Korkuyor çocuk gözleriyle iri iri
Eriyor umut bir kemik bir deri
Yıkılıyor duvar kendi temelinin üzerine
Filizleniyor bir fidan
Yıkıntıların içinden ümitle…
teoriler yıkılıyor duvarlar yıkılıyor gökyüzü büyüyor masmavi menekşe kokuları beni ölümsüz kılıyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder