Beni sevmemen papatyanın suçu değil
Senin suçun hiç değil
Geriye bir ben kalıyorum bir de tanrı
Ben ne düşünüp ne yaptıysam
Biliyordu ve engel olmadıysa
Bu tanrının suçu, o cezalandırılmalı
Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder