Almaz olur muyum kanat çırpışlarınızın sesini ey kuşlar
Bağrıma basıyorum her birini ayrı ayrı
Köşe koltuğun kırlent çiçeği gibi
Lakin kalın kaldığınız yerde
Aldanmayın birilerinin -hey bahar gelmiş- deyişine
Buralar devlet kadar soğuk
Duvar diplerinde titriyor sokak köpekleri
Ve sahipsiz çocuklar
Velev ki kar düşüyor yaralarımın üstüne
Ömrüm taşıyamam diye bağırdıkça canhıraş
Zaman acımadan üstüne üstüne yaş bırakıyor
Ah bu mutluluklar
Dört gözümle görsem de
Zengin bir soğukta bir yoksulun ölüşünü
Acısa da içimin rutubetli duvarları kıymık kıymık
Bahar gelmiş sanıyor yüreğim
Görünce bir çocuğun gülüşünü
Ey kuşlar
Velev ki ben bu şiiri size bir fabrikanın üç dakikalık çiş molalarında yazıyorum
Ve makinalar yoksulluk üretiyor üç vardiya
Bağışlayın kuşlar
Birazdan yollara düşecek işçilerin gürül gürül kalabalıklığı içerisinde
Kaybolmak gibi sanıyorsam sizinle birlikte kanat çırpmayı
Bağışlayın
Kanatlarım, kara önlüğün koluna sümüğümü silerken kırıldı benim.
Ah kuşlar
Aldım ta uzaklardan baharın geldiğini müjdeleyen bir doğum çığlığı seslerinizi
Lakin yollar kapanır birazdan, buralar bembeyaz kar,
Uçmak ister kırkında bu deli yürek sıcak iklimlere lakin
Dedim ya kanadımda onulmaz kırıklar var…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder