30 Mart 2022 Çarşamba

Göçük


Duyduk ki,

Zonguldak’ın Gelik kazasında bir kaçak ocakmış 

Yokmuş yani ne izni, ne ruhsatı.

Mehmed'in işi, bir kömür çıkarmak,

Bir de yok saymakmış gün yüzü görmediği hayatı... 

Demir kepenkli garajdan girilirmiş desendere ağzına,

Direkleri de  cevizdenmiş çamdan değil

Varıncaya kadar bacaya eğil babam eğil

Bel vermiş çatmaları, direkleri

Dayanamamış dağın  ağırlığına


Tek tük toprak parçaları düşmüş önce, konduramamışlar.

"Olmaz yahu

Tam da haftalıklar verilecek, borçları ödeyeydik önce

Borç gırtlakta, büfe tamtakır, halimiz yaman

Hatice, çocuklar ne eder ben ölünce"

Kopmuş bir çatırtı korkunun tam orta yerinde


Mesai arkadaşları haber vermiş Hatice’ye haberi

Yirmi üç lira çıkmış cebinden,

Bir de yarım paket Maltepe cıgarası

Kaynı da ölmüş ya, geçen sene aynı yerde

Birinin kapanmadan, açılmış ötekinin yarası

Hatice susmuş sadece, ağlamamış bile


Öyle alışkınlar ki bu acıya coğrafyadan

Nasılsa kaderine ölümü kazıyarak yazmış,

Önce devlet, sonra ağzı purolu cebberrut bir kodaman


Duyduk ki, 

Öldüğü gün yapılmış sigortası Mehmed’in

Patron yatağından kalkıp gelmemiş bile

Aramış yazıhaneyi sormuş var mı sigortası diye? 

İnsan yemeye de doymaz hiç,

Ne karadan elmas bu toprak,  ne de dişleri köpek sermaye…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

O Zaman

Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...