Konu Sandığın Gibi Değil

Ben seni en çok sabah körü severim.

Çünkü sen sanıyorum 

Betonların arasından sezaryen doğan güneşin kızıllığını

Buna şüphe yok

Diğer zamanlarda da seviyorum

Ama en çok sabah körü, en çok

 

Hani birimiz mahmur diğerimiz ondan ala,

Yıkanmamış, geceden kalan o hayvani saflığımız

Yatağımızdaki ter, üstümüzdeki pike, kucağımıza atlayan tekir

Bitmez bizim bu

Her bir tören havasında dokunmaya açlığımız

 

Yalan değil

Gözünün çapağını ayrı severim,

Bacağından kalçana sıyrılmış geceliği ayrı.

Fularını koklamayı ayrı, suyunu huyunu apayrı

Suçun hazzını almış gibisindir

Günah mahalline dönmüş, tedirgin bir zanlı

Annenin kızlık soyadı gibi bilirim 

Çünkü seni çığlık çığlığa kalbimden doğurdum ben

Kötülüğe dördüncü evre üşengeçsin
Her şeyi koşulsuz sevmeye tez canlı

Lafı gelmişken bir daha söyleyeyim

Bendim kanadı kırılan, yaramı saran sen

Uçmaya yorgun sendin, kanatlarını rüzgâra açan ben

Ve ben ki seni en çok sabah körü severim, diğer zamanlar stabil
Hiçbir kuşu öldürmedim şimdiye kadar
Konu hiç sandığın gibi değil