Bu hayatın kahrını en çok şiir çekiyor
Onun ardından şarkı çekiyor notalar eşliğinde
Ve sonra boy boy resimler
Kan kırmızı, çimen yeşili, gök mavisi, güneş sarısı resimler
En çok şairler ölüyor ince hastalıktan, siz bilmeden
Öylece gözünüzün önünde ölüyor şairler
Senin yırtık ayakkabını, sökük ceketini
Kuru ekmeğini, çürümüş meyveni
Sırtındaki semeri, elindeki nasırı sırtında taşıyarak
Kavganın yalnızlığını omuzlanarak ölüyor şairler
Bazen dışlanarak meclisten,
Bazen insan eliyle yanarak
Ekmek kavgasında debelenirken sen
Şair senin kavganı haykırırken son nefesinde
Hiç merak bile etmeyeceksin aşk bu ölümün neresinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder