Damlarda gizleniyor
Göçememiş saçak altı kuşları
Kanat vursalar göğe donacaklar
Göremeden ilkbaharı
Son güzde böyle bir kuşluk vakti
On üçüncü yılın on ikinci ayının on birinci günü
İnsanlar uykuda kuşlar sessiz
Yeni doğmuş bir bebek çığlığı hastane duvarlarında
Kar serpiştiriyor bulutlar
Yollar daha yeni kır beyaz
Hiç bilmediğim bir his bu
Aşina olmadığım bir ses
Gerçekleşmez dediğim bir dilek
Yabancıladığım bir düş
Tutuşturdular avuçlarıma tüysüz minik bir kuş
O benden ürkek ben ondan ürkek
...
Olacak iş mi şimdi bu
Kötülük çağının ortasında doğurduk seni
Biraz sabır yavrum biraz sabır
Anlatacağım olanı biteni
Sabretmek bizim mayamız
Güneşi tutmak biraz da bizim ellerimizde
Önce cemreler düşecek bir bir
Sonra Nevruz Hıdırellez
Bak gördün mü bahar bir adım ötemizde
Vakur gözlerinde bitmez bir merak tutacaksın
Sessizliğinde erdemliliğin kemalini
Biliyorum ki
Tadacaksın mutlaka
Yaşlı bir çınarın erincini
Havaya düşer düşmez cemre
Salınacak kırlangıçlar
Dallarına doğru çınar ağacının
Ve yürüyecek insanlar
Kötülük çağına savaş için
Altını üstüne getirecek meydanların
Veyahut tam tersi
Yürüyecek insanlar
Kötülük çağına savaş için
Altını üstüne getirecek meydanların
Ve toprağa düşecek cemre
Salınacak kırlangıçlar özgürce
Dallarına doğru çınar ağacının
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder