Sarılmıştık kör bir ışığın altında
Bir yere yetişir gibi
Ne çok hızlı atıyordu kalplerimiz
Bir zaman sonra durdular
Aynı kör karanlığın altında
Konuşulması gerekenleri susup
Susulması gerekenleri konuşmuş gibi
Birbirlerine baka baka
Islak buğday serili çatısından Bazen atladığım bazen düştüğüm Kuş tüyü gibi gökten yere süzüldüğüm Ama hiç ölmediğim, Naylon serili yer yat...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder