Sarılmıştık kör bir ışığın altında
Bir yere yetişir gibi
Ne çok hızlı atıyordu kalplerimiz
Bir zaman sonra durdular
Aynı kör karanlığın altında
Konuşulması gerekenleri susup
Susulması gerekenleri konuşmuş gibi
Birbirlerine baka baka
Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder