Binelim şu eski sandala
Durgun çarşaf gibi bir denizde
Ne kadar açılabiliyorsak açılalım
Bırakalım sonra kürekleri
Nereye götürürse götürsün bizi deniz
İnanmak en büyük kumardır
Biz yalnızca suya inanalım
Teoriler yıkılıyor, duvarlar yıkılıyor, gökyüzü büyüyor masmavi. Menekşe kokuları beni ölümsüz kılıyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Gördün mü bak Yıkıldı işte bu sırça köşk Akıyor çıkmaz bir sokakta kıpkızıl kan Süzülerek ağır ağır kırık taşların arasından Boğuluyor kan ...
-
İçinde sonsuz bir suya karışma özlemiyle Denize bakıyor kadın Beton ayaklı çelik halatlı bir köprünün üstünden Kocaman şehirde karınca gibi ... -
Gittikçe köşeye sıkışıyor insancık Herkesin elinde iki ihtimalli zar Herkesin omzunda bir başkasının verdiği hüküm Kötüye kötülüğün kötü old...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder