Binelim şu eski sandala
Durgun çarşaf gibi bir denizde
Ne kadar açılabiliyorsak açılalım
Bırakalım sonra kürekleri
Nereye götürürse götürsün bizi deniz
İnanmak en büyük kumardır
Biz yalnızca suya inanalım
Islak buğday serili çatısından Bazen atladığım bazen düştüğüm Kuş tüyü gibi gökten yere süzüldüğüm Ama hiç ölmediğim, Naylon serili yer yat...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder