Binelim şu eski sandala
Durgun çarşaf gibi bir denizde
Ne kadar açılabiliyorsak açılalım
Bırakalım sonra kürekleri
Nereye götürürse götürsün bizi deniz
İnanmak en büyük kumardır
Biz yalnızca suya inanalım
Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder