Merdiven Yarası

Oturmuş merdivende küçük kız
Kapının eşiğinde bir çirkin oğlan
Merdivenleri yalayıp geçiyor
Utangaç bir hava 
Bir deli cesareti kalıyor hatırda 
Bir de avuçlarda derin bir yara

Kaldırım

Gece ayak çekilse de üstünden
Çamurun kalır çöpün kalır
Bir sahipsiz cesedin kirli kanı kalır
Kırık taşların kalır 
Bir de boş şişeleri 
Boş bakışlı sarhoşların
Belki bir kavganın en hararetli yerinde kullanılır

Bir çocuk seslenir kulağına 
Çok üşüdüm beni koynuna al
Sen ki taştan betondan yapılmışsın
Kenarların köşelerin keskin 
Üstün başın bana benzer kirli kaldırım
Yatağım ol al beni koynuna 
Ama etimden öldürme

Acır 
Dayanamam ağlarım

Küçük İskender

Benim adıma da konuş

Nasılsa ölüm susuşunda dillerim
Ben konuşamıyorum
Dilimde eşek arıları
Nasıl da öksürtüyor beni
Çıktığım bu karanlık yokuş

Benim adıma da seviş
Kirli duvarlarında yankılanmaya 
Utanmasın çığlıkların
Ben sevişemiyorum
Yüreğimde yılan kuyrukları
Nasıl da yakıyor içimi
Yastığıma bıraktığın saçların

Benim adıma da öl
Nasılsa ben ölemiyorum
Kızgınım biraz da tanrıya
Ruhumda öyle keçi inadı
Benim yerime de öl
Gör yokluğunun 
Nasılda soğukkanlı bir katil olduğunu
Ben yüzüne karşı diyemiyorum
Bir orospu kahkahası ile gül ölürken
Herkesi çirkin gösteren seni ölü gösteren aynalarına
Ama bir tek sen bil
Gülüşünü nasıl nefes gibi soluduğumu
Seni topraksız kurak yüreğime gömerken

Arsız Hüzün

Geldi yine 
Kuruldu evimin baş köşesine 
Öyle sahiplenmiş gibi öyle arsızca
Kovsam gitmeyecek biliyorum 
Sohbete gireyim diyorum
Biraz utangaç biraz adınca

Böyle Gecenin

Nasıl bir sabah körü ki bu
Ne bir işçi düşmüş yollara
Ne çöpçüler ve fırıncılar ayakta
Nasıl bir uykuysa bu
Yarım yamalak
Belli değil gerçekte mi düşte miyim

Nasıl bir geceki bu
Ne sarhoşlar ve köpekler sokakta
Ne bir yalnızlık türküsü kulakta
Nasıl bir acıysa bu
Sen yoksun hatırımda
Ben böyle gecenin suratına tüküreyim