Küçük İskender

Benim adıma da konuş

Nasılsa ölüm susuşunda dillerim
Ben konuşamıyorum
Dilimde eşek arıları
Nasıl da öksürtüyor beni
Çıktığım bu karanlık yokuş

Benim adıma da seviş
Kirli duvarlarında yankılanmaya 
Utanmasın çığlıkların
Ben sevişemiyorum
Yüreğimde yılan kuyrukları
Nasıl da yakıyor içimi
Yastığıma bıraktığın saçların

Benim adıma da öl
Nasılsa ben ölemiyorum
Kızgınım biraz da tanrıya
Ruhumda öyle keçi inadı
Benim yerime de öl
Gör yokluğunun 
Nasılda soğukkanlı bir katil olduğunu
Ben yüzüne karşı diyemiyorum
Bir orospu kahkahası ile gül ölürken
Herkesi çirkin gösteren seni ölü gösteren aynalarına
Ama bir tek sen bil
Gülüşünü nasıl nefes gibi soluduğumu
Seni topraksız kurak yüreğime gömerken