Kaldırım

Gece ayak çekilse de üstünden
Çamurun kalır çöpün kalır
Bir sahipsiz cesedin kirli kanı kalır
Kırık taşların kalır 
Bir de boş şişeleri 
Boş bakışlı sarhoşların
Belki bir kavganın en hararetli yerinde kullanılır

Bir çocuk seslenir kulağına 
Çok üşüdüm beni koynuna al
Sen ki taştan betondan yapılmışsın
Kenarların köşelerin keskin 
Üstün başın bana benzer kirli kaldırım
Yatağım ol al beni koynuna 
Ama etimden öldürme

Acır 
Dayanamam ağlarım