Üsküdar motorundayız ikimiz
Anlıyorum o da bana bakıyor ara ara
Ben ona baktıkça
Bir tanrıça görüyorum
Saçları rüzgara karışmış gözleri mağrur
Öyle güzel gülüyor ki
Elinde kurumuş bir zeytin dalı
İçinde ağır bir öldürme isteği olmalı
Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder