Nasıl kovulduk bak durup dururken
Ölümümüzü konuşanların kulak misafirliğinden
Oysa ben yakışıklı bir kadavraydım
Elleri ince ayakları düztaban
Sen gülüşü kaskatı kesilmiş bir merhume
Meydanlardan özenle seçilmiş bir kurban
Kim bilir ne çok arkadaşımız var
Diğer çekmecelerde sessizce bağıran
Oysa ne çok konuşurduk buralara gelmeden
Bir biyolog edasıyla fotosentezi de
Annenin madalyası tezgah üstündeki sarı bezi de.
Susmazdık hiç, bilirdik susarsak öleceğimizi de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder