Güneşe doğru uzatıp ayaklarımızı
Bir günahın içinden gülüyoruz kahkahalarla
Ne hoş yangınında yanmak
Dudağında sönmek ve yeniden yanmak
Göğsünün ucundan bir kibrit alevi ile
Biz sevişirken kendi yatağımızda
Nehir akıyor kendi yatağında
Çiçekler eziliyor altımızda sarı beyaz mor çiçekler
Kuşlar izliyor bizi utanarak
Bir çığlığın içinden yükseliyoruz göğe
Özlem eziliyor kollarımızın arasında un ufak
Nefesin genişleyerek yayılıyor yüzüme
Bir de heyecanımın amansız çarpıntıları
Bir günahın tam ortasından geçiyoruz ikimizde
Ne hoş bir buz kütlesi gibi eriyip eriyip akan nehire karışmak
Bir şelaleden umarsızca düşmek ümidiyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder