Yan yana iken gözlerine bakamadığım doğrudur
Doğrudur yokluğunda gözlerini özlediğim de
Su verdiğimde, veremden ölmüş bir gencin
solmuş mezar çiçeklerine
Ellerini hatırlarım bembeyaz,
küçücük kırılgan ellerini
Ellerini hatırlamak ölümü hatırlamak gibi biraz
Yan yana iken ellerini tutamadığım doğrudur
Doğrudur yokluğunda uzun kıvırcık saçlarını özlediğim de
Okşadığım da, bir çocuğun
Kirden ağırlaşmış saçlarını sevecenlikle
Küçük ayaklarını hatırlarım çiçekli çoraplar içinde
Ayaklarını hatırlamak, güneşe koşmayı hatırlamak gibi biraz
Sen yokken, ne yapmak istedimse seninle,
Yan yana iken yapamadığım doğrudur
Doğrudur seni görmenin verdiği heyecanın denizinde
bütün denizcilik kurallarını unuttuğum
Her bir ayrıntınla hatırımda tutuyorum seni
En çok sevdiğimdi mesela gözlerin
Gözlerinde her gün yeniden doğurduğun umut
Bendim rüzgarlı bir akşam, gözlerini ayırmadan baktığın o beyaz bulut
Bekle geleceğim elbet yine bir bahar dönümünde
Hiç bitmeyecekmiş gibi süren yolculuklar yaparak
Yeni açmış mor begonvillerin önünde bekle
Gönderdiğin bir fotoğrafta
Ellerini tutmuştun iki güzel sapsarı saçlı çocuğun
Saçları ki onların yüreğimde yalım alaz
Söndürmek ne mümkün
Ah onları hatırlamak Tanrıyı hatırlamak gibi biraz
05.08.2022
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder