27 Şubat 2017 Pazartesi

Taş Düşüşleri

geceye dokunmuş öksüz bir çocuk gibi
sokağın başında ağlayan bir adam
yıldızlar bu gece inadına kör

ince bir sızı içten içe kemiriyor beni
aydınlatmaz dünyayı ağzınla kuş tutsan

alnı gibi buruşmuş adamın elleri de
hayalleri öksüz
geceye dokunmuş yoksul çocuk kadar

ve her yere düşüşümde
içime içime giriyor yeni bir başlangıç

son olsun bu kez
yaşamayayım uçurumdan aşağı taş düşüşlerini
şaraptan bozma terler dökerek alnımdan
bana kalsın
maviliğin denizi
çığırtkan martı seslerim

31102007

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

O Zaman

Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...