sabah oluyor şehirde...
aydınlık getiriyor karabulutlar
yağmurlar
sensiz yağmurlar
getiriyor karabulutlar
şehir
sensiz şehir
yine büyük bir hengameye uyanıyor
ayakları çıplak
teni ıslak
köşebaşında biriken yalnızlıklar
can atıyor
kalabalıklara karışmaya
rutin bir gün doğumunda
ölüyor
avuçlarımda tohumlanan
yaşama sevinçlerim
gün doğuruyor kirpiklerim
gözlerim nasılda ağır
sokakları arşınlayan bir yoksulun omuzları gibi
rutin bir gün doğumunda
ölüyorum
uykuya yatacağım
...
12082011
Teoriler yıkılıyor, duvarlar yıkılıyor, gökyüzü büyüyor masmavi. Menekşe kokuları beni ölümsüz kılıyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Gördün mü bak Yıkıldı işte bu sırça köşk Akıyor çıkmaz bir sokakta kıpkızıl kan Süzülerek ağır ağır kırık taşların arasından Boğuluyor kan ...
-
İçinde sonsuz bir suya karışma özlemiyle Denize bakıyor kadın Beton ayaklı çelik halatlı bir köprünün üstünden Kocaman şehirde karınca gibi ... -
Gittikçe köşeye sıkışıyor insancık Herkesin elinde iki ihtimalli zar Herkesin omzunda bir başkasının verdiği hüküm Kötüye kötülüğün kötü old...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder