sabah oluyor şehirde...
aydınlık getiriyor karabulutlar
yağmurlar
sensiz yağmurlar
getiriyor karabulutlar
şehir
sensiz şehir
yine büyük bir hengameye uyanıyor
ayakları çıplak
teni ıslak
köşebaşında biriken yalnızlıklar
can atıyor
kalabalıklara karışmaya
rutin bir gün doğumunda
ölüyor
avuçlarımda tohumlanan
yaşama sevinçlerim
gün doğuruyor kirpiklerim
gözlerim nasılda ağır
sokakları arşınlayan bir yoksulun omuzları gibi
rutin bir gün doğumunda
ölüyorum
uykuya yatacağım
...
12082011
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hoşçakalınız
Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...
-
Bağırıyorsunuz çılgınca Herkes sizi dinlesin Size baksın diye Oysa en sert kışlar bende oldu En çok beni terk etti kuşlar Sokaklarda, yoll...
-
Gittikçe köşeye sıkışıyor insancık Herkesin elinde iki ihtimalli zar Herkesin omzunda bir başkasının verdiği hüküm Kötüye kötülüğün kötü old...
-
Gördün mü bak Yıkıldı işte bu sırça köşk Akıyor çıkmaz bir sokakta kıpkızıl kan Süzülerek ağır ağır kırık taşların arasından Boğuluyor kan ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder