10 Mart 2017 Cuma

Ölüm Sersemliğinde Uyku

sabah oluyor şehirde... aydınlık getiriyor karabulutlar
yağmurlar sensiz yağmurlar getiriyor karabulutlar
şehir
sensiz şehir
yine büyük bir hengameye uyanıyor ayakları çıplak teni ıslak köşebaşında biriken yalnızlıklar can atıyor kalabalıklara karışmaya rutin bir gün doğumunda ölüyor avuçlarımda tohumlanan yaşama sevinçlerim gün doğuruyor kirpiklerim gözlerim nasılda ağır sokakları arşınlayan bir yoksulun omuzları gibi rutin bir gün doğumunda ölüyorum uykuya yatacağım ... 12082011

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Hoşçakalınız

Canını yakmadan kendimin Ölmem gerek  Bir şey bırakamam yarına Çünkü vakitsiz doğmuşum Çünkü ne ben bu çağa aitim Ne bu çağ bana Kısmetin de...