Bezirgan

yürüdüm yürüdüm.. bildim bileli kendimi omuzlarımda onca yük yolum bunca devri alem... yaşamak ağrısı dedim sancılarıma sesler taşıdım kelimeler yazdım çizgiler gark oldu yüzümde yaşlıydım ruhum kadar yürüdüm yürüdüm ruhumda onca kesik onca gam yolum buraya kadar artık bir yere gidemem seyyah oldum desem öyle bir boşluk kalır anlamların köşelerinde kocaman evliya desen hiç değil... belki eski bir sefir belki yorgun bir bezirgan... ...