Kelimeler İçinde Yitirilmişlik

kimlere ve nelere yazmadık ki şiir 

ve kimler için kelimelerle oynamadık
yürüdüğümüz yoldan çıktık

toprak yoldu
düştük kalktık
köpeklerden kaçtık

pişmanlık değildi içimi yakan
kaybettiğim zamanlardı
avuçlarımdan kayan

mahzenimdeki çocuk yüzlerinde
çocuksu masumiyetler aradım
toprak yoldan bir kalıntı
ya da giden sevgililerden bir iz

yoktular
yada yaşanmamıştı hiçbir şey
anladığım yaşamaktan
kaçmaktan ibaretmiş
ve düşmekmiş tekrar tekrar aynı çukura

şimdi bir kez daha
ve bir kez daha

önümde aydınlık mı arıyorum sanıyorsunuz
yada sevgilinin avuçlarındaki yağmur olmak mı düşlediğim

çamurdaki pırlanta yüreğimdeki düş
ve topraktaki kurak sadakat

ellerimde dünden kalma bir çatlak....
derin ve acısı çok

kelimeler...
kelimeler içinde bir yitirilmişlik
bu anlatır beni ancak....