ömrümün naif bileşeni
yorgunluğuma çay içer misin diye soranım
çayıma dem katanım
yüreğime üfleyenim
kadrimi bilenim, elimi tutanım
çorbamı ve sevmeyi eksik etmeyenim
bütün dağınıklığımın
bütün dağılmışlıklarımın
bütün dağıtmışlıklarımın
velhasıl
darmadağınlıklarımın düzeni
düzelteni
her yenilgimi zafere
her ölümümü yaşama çevirenim
çiçeğime su ocağıma huzur verenim
peygamber sabrında elinde sonsuzluk taşıyanım
canıma iki can katanım
gel otur yanı başıma
varsın başından sebep çürüsün omuzlarım
Teoriler yıkılıyor, duvarlar yıkılıyor, gökyüzü büyüyor masmavi. Menekşe kokuları beni ölümsüz kılıyor.
-
Gördün mü bak Yıkıldı işte bu sırça köşk Akıyor çıkmaz bir sokakta kıpkızıl kan Süzülerek ağır ağır kırık taşların arasından Boğuluyor kan ...
-
İçinde sonsuz bir suya karışma özlemiyle Denize bakıyor kadın Beton ayaklı çelik halatlı bir köprünün üstünden Kocaman şehirde karınca gibi ... -
Gittikçe köşeye sıkışıyor insancık Herkesin elinde iki ihtimalli zar Herkesin omzunda bir başkasının verdiği hüküm Kötüye kötülüğün kötü old...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder