8 Ocak 2019 Salı

Seda

ömrümün naif bileşeni

yorgunluğuma çay içer misin diye soranım

çayıma dem katanım

yüreğime üfleyenim

kadrimi bilenim, elimi tutanım

çorbamı ve sevmeyi eksik etmeyenim

bütün dağınıklığımın 

bütün dağılmışlıklarımın 

bütün dağıtmışlıklarımın

velhasıl 

darmadağınlıklarımın düzeni

düzelteni

her yenilgimi zafere 

her ölümümü yaşama çevirenim

çiçeğime su ocağıma huzur verenim

peygamber sabrında elinde sonsuzluk taşıyanım

canıma iki can katanım

gel otur yanı başıma

varsın başından sebep çürüsün omuzlarım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

O Zaman

Yorganımın ayaklarıma denk düşmediği zaman Açlığın uykuya döndüğü Utancın hin gülüşlerin mengenesinde öldüğü zaman Kitaplığın önündeki solgu...